زمین کال**این نکته نغز گفت به ره پیر روستا چون تلخ و تیره دید رفیق مرا ز من هر گاو گاه شخم چون کال ایدش زمین بی راه می زند همراه خویش را با شاخ های کین
سیاوش کسرایی