من در صدف تنها(سیاوش کسرایی)

خاموشانه
**
من در صدف تنها 
با دانه ای باران 
پیوسته می آمیختم پندار مروارید بودن را 
غافل که خاموشانه می خشکد 
در پشت دیوار دلم دریا

سیاوش کسرایی